Ik maakte deze serie in mijn atelier in een voormalige peeskamer (Hardebollenstraat Utrecht) geïnspireerd door het onopgemaakte bed. Maar dan in maagdelijk witte tinten... ter compensatie ;-)

uit 2017 tot 2017 (klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar

UNmade #1

2017

Er zit nog steeds iets in me. Een restje van iets onafs. Iets waar ik mn hele leven al naar verlang, meer dan 10 jaar elke maand op heb gehoopt. Ik houd haar vast. Sinds begin oktober leeft ze al niet meer maar ik houd me aan het idee van mijn kleine meisje vast. Pip zou ze heten. Een deel van haar zit nog in me en ook als dat laatste restje weg is zal ik haar nooit vergeten. Ik wil haar ook niet loslaten. De complete verassing en vreugde van op mn 44ste -6 jaar nadat we de hoop hadden opgegeven- opeens spontaan zwanger te zijn: ik voelde me geweldig! Wat waren we gelukkig! Hoe kan ik haar -of het idee van haar- loslaten? De wens blijft. Ze heeft -voor even- een ruimte gevuld die lang leeg was. Maar die zo compleet voelde met haar erbij. Haar ziel zal een andere plek vinden, maar de ruimte is gevormd en de zin gezet. Kom maar vlindertje... kom bij mama.

UNmade #2

2017

Het onopgemaakte bed als verhaal. Een vertelling van iets dat is geweest: vervulling en nabijheid. En wat er weer zal zijn. Een geruststellende gedachte. 

UNmade #3

2017

Het onopgemaakte bed als momentopname. Voelbare aanwezigheid in leegte. Licht als leidraad. In dit thema zoek ik rust, contemplatie, vervulling.

UNmade #4

2017

Het onopgemaakte bed als momentopname. Voelbare aanwezigheid in leegte. Licht als leidraad. In dit thema zoek ik rust, contemplatie, vervulling.

UNmade #5

2017

Het onopgemaakte bed als verhaal. Mensen zijn hier geweest en zullen hier weer zijn. Licht als een middel om een verhaal te vertellen.